dzisiaj w planach Maundy Thursday w Christ Church.

czwartek, 28 marca 2024 

Maundy Thursday – Chrism Mass 

za oknem niby słońce, ale łapię się na tym, że blokuję brzuch w bezoddechu. dwie pierwsze lekcje z głowy: dzisiaj podejście „byle do weekendu”. G. z 18 przełożony na jutro – zamiast niego w planach Maundy Thursday w Christ Church.  

*

z czasem wreszcie się uspokajam i w połowie dnia odzyskam dobry (normalny) nastrój. na pieczonym kurczaku z M&S ugotujesz tę swoją wyśmienitą firmową zupę i siądziemy do niej razem po 17, po mojej lekcji z Frankiem.

wcześniej wyjdę z Nero; połazimy po oksfordzkich przecznicach i zleje nas totalnie, wrócę po trzech kwadransach. usłyszę się z Mamą (wraca z Sandomierza), a przed 19 wyjadę rowerem w stronę Christ Church. 

***

the lights will go down

the Watch

Tom Gate is locked, ring the bell

come and have your feet washed 

do come and sit in the empty chair

if not, don't worry.

Please stand.  

śpiewają tymi swoimi angielskimi głosami

amen, amen

czytają tymi swoimi angielskimi głosami

amen, amen

że ja naprawdę uczestniczę w Triduum w Christ Church Cathedral?

7.30pm

The Eucharist of Maundy Thursday with Foot Washing

Preacher: The Revd Canon Graham Ward, Regius Professor of Divinity

Psalms: 116: 10–17

Mass setting: Mozart - Missa brevis in F (K 192): Gloria; Byrd - Mass for five voices: Sanctus, Benedictus, Agnus Dei

Anthem: White - Anthems at the Mandatum; Duruflé - Ubi caritas

9.00pm

The Watch

ksiądz w kazaniu wspomina i Pintera, i Becketta

impose a form on a mess of human experience

w niedowierzaniu przysypiam 

Holy communion. 

skręcam w nawę boczną do Lady Chapel, potem przechodzę przez środek na wprost ołtarza. mijam wielowiekowe kamienie grubych kolumn i wykutych wprawną ręką ciał jakichś gibkich rycerzy – przynajmniej tak wyglądają ich rzeźby nagrobne. patrzę na dostojną posadzkę, kierując się trochę bezwiednie, a trochę idealistycznie w stronę ołtarza.

nabożeństwo Maundy Thursday dobiega końca. szacowni Anglicy wstają, zawiązują bordowe szaliki, dopinają eleganckie płaszcze. po chwili wychodzą. 

ciemną dobra nocą 

przechodzę przez ten dziwnie ekscytujący dziedziniec 

*

wreszcie jesteś! – prawie wykrzykujesz na mój widok, kiedy wracam na Carlton Rd.

tak, The Watch rozpoczął się dopiero o 21, już nie chciałam ci mówić, że będę późno. tak, było pięknie.